wiersze Małgorzaty G.

rewolucja dojrzałych dzieci

przeczytaj zanim zmienię tytuł, powykreślam słowa.

może zobaczysz wtedy to oderwanie od czasu

i uwierzysz, że nie jestem szalona.

nie wszystko w świetle wygląda tak wyraźnie.

oddział zamknięty nie wyleczy myśli. zostawi blizny.

nie chcę, byś je całował zgodnie z receptą.

kaleczysz, a przecież w pierwszej i ostatniej wersji,

miałam pozostać sobą.

wrastanie

chcę być doskonałą gdy słyszę dźwięk telefonu,

pukanie do drzwi.

oparta o mur staję się kreską

między oknem a drzwiami

dotykam wgłębień

wszystkie alfabety świata zmieniam w modlitwę

z zamkniętymi oczami

myślę – ile wziąć siebie by iść dalej.

słodki zapach kwiatów.

zamiana

studnia nie zapełnia się wodą, od czasu

gdy babcia zaczęła przeszkadzać. znaleziono ją na dnie.

zimno. wszystko przybiera postać katastrofy.

pięćdziesiątka wskoczyła na kark. nie wysłane kupony lotto.

w ustach gorzki smak tabletki. ślady słów i uderzeń.

pęknięty życiorys i wolno schnące błoto na butach.

urosła o trzy porody, dwa adresy i trzydzieści lat.

już nie chce rozliczać się z każdego dnia, z każdej złotówki

nie chce zobaczyć dna studni.